Trasa ma status "zawieszone". Czytaj więcej poniżej mapki.
Trasa prowadzi przez trzy powiaty (jarosławski, przeworski i przemyski) i przez trzy mezoregiony geograficzne (Dolina Sanu, Podgórze Rzeszowskie, Pogórze Dynowskie). Po drodze możemy napotkać wiele zwierząt, głównie saren i dzików. Tablice informacyjne ostrzegają też o bytowaniu niedźwiedzi. Dróg asfaltowych będzie niewiele, przeważają drogi gruntowe i szutrowe oraz leśne ścieżki.
Druga w naszym rejonie trasa pod względem długości oraz sumy przewyższeń. Różnicą wysokości między najniższym a najwyższym punktem na trasie nie jest duża, bo wynosi 245 m (0,4%), ale marsz mocno pofałdowanym terenem pogórza daje sumę podejść 1330 m (2,4%). Na dłuższych odcinkach przebiegających przez lasy, gdzie nie ma wyraźnych punktów charakterystycznych mogą wystąpić trudności orientacyjne. Trudnościami technicznymi może być błoto, krzaki oraz powalone drzewa w lasach. Ze względu na dużą odległość, trasa zalecana jest dla uczestników, którzy już pokonywali odległości kilkudziesięciu kilometrów.
Do Jarosławia można dojechać pociągiem lub autobusem. Odległość z dworca kolejowego i autobusowego do Opactwa wynosi niecałe 2 km. Osoby przyjeżdżające samochodem mogą skorzystać z parkingu przy Opactwie. Z Przemyśla można wrócić pociągiem lub autobusem.
Na trasie brak miejsc, w których można by skorzystać z transportu lub schronienia w nocy. Niezbędne jest zapewnienie sobie wsparcia na okoliczność przerwania drogi. Jest wiele miejsc, w które można dojechać samochodem osobowym. Znaczną część trasy pójdziemy za znakami zielonego szlaku turystycznego Bachórz – Przemyśl. Szlak prowadzi po zagmatwanych dróżkach leśnych, które podobne są jedna do drugiej, i które nie sposób opisać „z wyglądu”. W opisie wymienione będą tylko charakterystyczne miejsca, przez które powinieneś przejść, by dojść do celu. Idąc za znakami szlaku przecinamy wiele innych dróg i dróżek, często szerszych i wyraźniejszych od naszej, ale nie wchodzimy w nie. Pod nogami możemy mieć trawę, błoto po kostki lub po kolana, gałęzie świeżo ściętych drzew. W poprzek mogą leżeć przewrócone drzewa. Mogą wystąpić przerwy w oznakowaniu, np. wskutek przesłonięcia znaku przez wyrosłe gałęzie, zwaleniu się drzewa ze znakiem lub ścięciu drzewa podczas wyrębu. Jeśli przez dłuższy czas nie widzisz na drzewach znaków, wróć do miejsca, w którym zgubiłeś szlak i poszukaj od nowa. Jeśli wiesz, jak daleko i w którą stronę zboczyłeś ze szlaku a potrafisz nawigować wg kompasu lub GPS, możesz próbować wrócić na szlak samodzielnie.
